چهارچوب به قابی گفته می شود که داخل درگاهی قرار می گیرد و درب به آن لولا و بر روی آن بسته می شود.
به عبارت دیگر چهارچوب یا قاب عنصری است که لنگه های درب یا پنجره اعم از ثابت یا بازشو به آن متصل می شوند. چارچوب به خودی خود از مقاومت کافی برای تحمل وزن در بایستی برخوردار باشد تا بتواند وزن درب و ضربات ناشی از باز و بسته شدن درب را تحمل نماید.
چگونگی نصب چهارچوب ها
در موقع نصب چهارچوب ها باید دقت گردد که عضو فوقانی چارچوب های هم ارتفاع، تماما در یک تراز قرار گیرند، به علاوه هر چهارچوب باید به خودی خود تراز باشد. برای همتراز بودن عضو فوقانی چارچوب ها، ابتدا یک خط تراز در محل فضای تقسیم یا راهرو ساختمان که محل قرار گرفتن بازشوهاست، روی دیوار رسم می شود، مبنای این خط تراز می تواند کف یا سقف ساختمان باشد. سپس در تمام سطوحی که قرار است چارچوب نصب شود، علامت گذاری صورت می گیرد و بعد سعی می شود که لبه فوقانی چارچوب ها تا این خط تراز فرضی به یک ارتفاع باشند. پس از تعیین محل چارچوب ها جای شاخک های چارچوب را خالی می کنند و چارچوب را در محل خود قرار می دهند و سپس اقدام به تراز کردن آن می نمایند.
بدین نحو که ابتدا تراز را روی ضلع افقی چارچوب قرار می دهند، این عمل برای آن است که چارچوب به سمت راست یا چپ متمایل نباشد، این کار را با شاقول نیز می توان انجام داد، که در این حالت شاقول در داخل چارچوب قرار می گیرد.
پس از انجام این عمل اقدام به شاقول نمودن سطوح بیرونی چهارچوب می نمایند، به قسمی که سر چارچوب کاملا قائم بوده و به سمت جلو یا عقب متمایل نباشد، پس از حصول اطمینان از شاقول و تراز بودن چارچوب، محل شاخک های آن را با گچ دستی در محل خود تثبیت می نمایند. در نقاط رطوبتی پس از نصب چارچوب، گچ دستی را در نقاطی غیر از محل شاخک ها، مصرف و با نصب گوه به طور موقت چارچوب را در محل خود ثابت نموده و محل شاخکها را به وسیله ماسه و سیمان محکم می کنند.
یکی دو روز بعد که ملات ماسه و ایمان در جای خود محکم و گچ ها به علت رطوبت هوا سست شد، با مختصر تیشه کاری ملات گچ مصرف شده را از جای خود می کنند، پس از انجام عملیات به شرح فوق به منظور آزمایش کارهای انجام شده و جلوگیری از دوباره کاری، با ریسمان کار چهار گوشه چارچوب را به طور ضربدری به یکدیگر متصل می نمایند. چنانچه دو قطر چارچوب، که ریسمان بسته شده آزادنه با یکدیگر تماس داشته باشند، نشانگر آن است که کار به نحو صحیح انجام شده است.
در هنگام نصب چهارچوب های دارای کتیبه، باید دقت نمود که چهارچوب کاملا به زیر نعل درگاه نچسبد و حداقل ۱ تا ۲ سانتی متر فاصله داشته باشد تا در صورت نشست ساختمان به چارچوب فشار وارد نگردد. به طور کلی باید سعی شود که چارچوب متحمل بار ساختمان نگردد، مگر اینکه این موضوع در نقشه ها پیش بینی و محاسبه شده باشد.
اگر چارچوب دارای آستانه باشد، باید در موقع نصب آن ترتیبی اتخاذ شود که رقوم روی آستانه از کف اصلی ساختمان حدود ۱ تا ۲ سانتی متر بالاتر باشد، واضح است که کاربرد این نوع چارچوب در جایی است که بخواهند یک قسمت از ساختمان از سایر قسمت ها جدا باشد، اشپزخانه، حمام، دستشویی و توالت از جمله این موارد است. در مورد چارچوب های بدون آستانه، باید چار چوب طوری نصب شود که پایین ترین قسمت آن از کف تمام شده ساختمان، طبق نقشه حدود ۵۰ میلی متر پایین تر باشد.در هنگام نصب چهارچوب برای درب آپارتمان یا مغازه که احتمال آن میرود پس از نصب درب روی چارچوب بخواهید حفاظ درب آکاردئونی نصب کنید. حتما درب را رو به داخل ساختمان نصب کنید.
در این حالت كف های دو طرف با یکدیگر ارتباط خواهند داشت. در مورد شاخک چهارچوب، بخصوص در مورد چارچوب های کتیبه دار، باید دقت گردد که شاخک از بالای چارچوب حدود ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر پایین تر باشد تا در موقع کندن محل شاخکها و جاگذاری آنها زیر نعل درگاه خالی نشده و ایجاد خطر ننماید.
در چهارچوب های فلزی فاصله بین چارچوب و دیوار با دوغاب ماسه و سیمان پر می شود و این ملات ریزی به آهستگی انجام می گردد تا رانش ملات باعث قوسدار شدن عضو قائم جارچوب نگردد، برای اطمینان بیشتر می توان با واداشتن یک عدد چهارتراش چوبی در وسط ارتفاع چارچوب، هنگام ریختن ملات از تغییر شکل آن جلوگیری کرد. بدیهی است چهارتراش فوق الذکر تا محکم شدن ملات، باید در محل یاد شده باقی بماند.
https://adinesazan.ir/ http://amirdaneshzadeh.ir/ https://kimiafood-co.com/ آریا تهویه گل سنگ دایان مارکت پاداش نما ویکی الکترونیک
